O definiție pentru chiabă
Etimologice
chiabă (-ebe), s. f. – (Banat, Trans.) Cuțit. Sb. kebe (DAR).
Intrare: chiabă
chiabă substantiv feminin
| substantiv feminin (F17) | nearticulat | articulat | |
| nominativ-acuzativ | singular |
|
|
| plural |
|
| |
| genitiv-dativ | singular |
|
|
| plural |
|
| |
| vocativ | singular | — | |
| plural | — | ||