O definiție pentru proștitiruire
Regionalisme / arhaisme
proștitirui, proștitiruiesc, vb. IV (înv.) a nesocoti, a desconsidera.
Intrare: proștitiruire
proștitiruire infinitiv lung
| infinitiv lung (IL107) | nearticulat | articulat | |
| nominativ-acuzativ | singular |
|
|
| plural |
|
| |
| genitiv-dativ | singular |
|
|
| plural |
|
| |
| vocativ | singular | — | |
| plural | — | ||